|
|
|
De wereld voor de
camera
De camera zoomt
in op de wereld. Maar het werkt ook andersom. We zijn
in de wereld inmiddels zo vertrouwd met de camera, dat
we er rekening mee houden. Een bekend voorbeeld is het
neerhalen van het standbeeld van Saddam Hoessein voor
het oog van de camera in 2003, nadat de Amerikanen Bagdad
veroverd hadden. De soldaten waren zich er zeer van
bewust dat de televisieploegen vanuit hun hotelkamer
zicht hadden op het plein waar het standbeeld stond.
Hetzelfde geldt voor de winnaar van de TMF-award. Die
gaat op z'n mooist gekleed, juist omdát de camera's
erbij zijn.
En ook de minister weet dat hij gefilmd gaat worden
bij belangrijke gebeurtenissen. Politici krijgen speciale
mediatrainingen waarin hen geleerd wordt hoe ze het
best voor de camera kunnen reageren: ze leren om duidelijke
korte antwoorden te geven. Deze korte antwoorden of
opmerkingen noem je quotes. Daar houden verslaggevers
van. Té lange antwoorden worden door de programmamakers
ingekort of eruit geknipt voor het journaal.
Kortom mediageniek zijn wordt steeds belangrijker. Denk
maar aan de populariteit van Pim Fortuin destijds. Reageren
voor de camera ging bij hem al een beetje op acteren
voor de camera lijken.
|
